حسن یوسفی اشکوری در سال ۱۳۲۸ شمسی در اشکور از توابع شهرستان رودسر گیلان متولد شد. پس از آموزش علوم مقدماتی در سال ۱۳۴۰ به عنوان طلبه وارد حوزه علمیه رودسر شد. در سال ۱۳۴۴ به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد و تا سال ۱۳۵۷ در آن حوزه به آموزش علوم اسلامی اشتغال داشت

در این دوران دانشهای رایج در حوزه مانند ادبیات، منطق، تفسیر، کلام، فلسفه، اصول و فقه را آموخت. وی افزون بر تحصیل به مطالعه و تحقیق نیز اهتمام کرد و به نویسندگی نیز پرداخت. نخستین مقاله ایشان در سال ۱۳۴۹ در «مجله دانشمند» چاپ شد و تا سال ۱۳۵۷ با آن مجله همکاری کرد

در این دوران نیز با نشریاتی چون «ندای حق» ( تهران )، «طلوع اسلام» (رشت)، ماهنامه «مکتب اسلام» (قم)، سالنامه «معارف جعفری» (قم)، سالنامه «نسل جوان» (قم) و سالنامه «پیام اسلام» (قم) همکاری کرد و مقالاتی در آن نشریات نوشت

دو کتاب نیز از وی چاپ شد که در فهرست آثار خواهد آمد. از سال ۱۳۴۰ همزمان با آغاز نهضت روحانیت به فعالیت­های سیاسی روی آورد و دو بار در سالهای ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ بازداشت شد